مسعود شَعاری در سال ۱۳۴۰ در تهران متولد شد. موسیقی را از کودکی و با فراگیری سنتور نزد منیژه علیپور آغاز کرد. سپس نزد داریوش طلایی و حسين عليزاده به فراگیری سهتار پرداخت و از سال ۱۳۶۱ آموزش ردیف موسیقی ایران و فراگیری تار را نزد محمدرضا لطفی آغاز نمود. همچنین قطعات بسیاری از موسیقی قدما را نزد استاد اصغر بهاری آموخت. وی سپس به کمک اساتیدی چون استاد مهدی کمالیان و محمود هاشمی به پژوهش و بازسازی مکاتب سهتار نوازی قدما نظیر صبا، هرمزی، فروتن، عبادی و غیره پرداخت که دو آلبوم شباهنگ و کاروان صبا حاصل این دوره از فعالیت اوست. او در آلبوم شباهنگ قطعاتی از موسیقی قدما را در سهگاه و اصفهان تنظیم و اجرا نمود که مورد توجه قرار گرفت.
این قطعات شامل آثار استادانی چون استاد اصغر بهاری، رکنالدین مختاری، یوسف فروتن و سعید هرمزی بود. همچنین او در آلبوم کاروان صبا قطعات استاد ابوالحسن صبا را با شیوه اجرایی مختص سهتار تنظیم کرد و خود به اجرای آنها پرداخت. مسعود شَعاری همچنین به امر آموزش نیز پرداخت و با تأسیس مرکز آموزشی همساز شاگردان بسیاری تربیت نمود. او در ادامه مسیر نوازندگی اش دست به تجربیاتی در موسیقی تلفیقی زد که تاکنون منجر به خلق ۴ آلبوم : سیر، انتظار، در سایه باد و رهاب شدهاست. در این آثار وی تلاش کردهاست تا گفتگویی شنیدنی میان سهتار و سازهای غیر ایرانی ایجاد کند.